Z punku widzenia właścicieli nieruchomości – lokali wchodzących w skład dużych spółdzielni mieszkaniowych, w zasobach której mogą znajdować się nawet całe osiedla, korzystnym rozwiązaniem wydaje się wyodrębnienie wspólnoty mieszkaniowej. Największą korzyścią z wyodrębnienia wspólnoty mieszkaniowej jest przede wszystkim większa kontrola wydatkowania zebranych zaliczek na utrzymanie nieruchomości wspólnej, a także możliwość decydowania o kierunku ich wydatkowania. Ponadto wyodrębnienie wspólnoty ze spółdzielni mieszkaniowej prowadzi często do obniżenia w znacznym stopniu kosztów zarządzania nieruchomością wspólną, a poza tym daje możliwość ogłoszenia przetargu na usługi zarządzania i administrowania budynkiem lub samodzielnego wykonywania takich czynności przez zarząd wspólnoty wybrany spośród jej członków.

Ustawa z dnia z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (dalej Ustawa) określa dwa przypadki kiedy wspólnota mieszkaniowa może się ze spółdzielni wyodrębnić:

zgodnie z art. 26 ust. 1 Ustawy „jeżeli w określonym budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości została wyodrębniona własność wszystkich lokali, po wyodrębnieniu własności ostatniego lokalu stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, niezależnie od pozostawania przez właścicieli członkami spółdzielni”. Należy zwrócić uwagę, iż pomimo obligatoryjnego wydzielenia wspólnoty mieszkaniowej „właściciele lokali są obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu” (art. 26 ust 2 Ustawy). Obowiązek wnoszenia opłat związany z korzystaniem przez właścicieli nieruchomości wchodzących w skład wyodrębnionej wspólnoty z nieruchomości stanowiących własność spółdzielni, a przeznaczonych do wspólnego korzystania nie przestanie istnieć tylko z tego powodu, że w nieruchomości przestały obowiązywać przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. W związku z powyższym wspólnota mieszkaniowa może podpisać ze spółdzielnią na przykład umowę najmu lub dzierżawy nieruchomości, albo inną umowę dotyczącą korzystania przez właścicieli lokali z majątku spółdzielni lub umowę o świadczenie wspólnocie mieszkaniowej przez spółdzielnię usług związanych z wykorzystaniem mienia spółdzielni.
zgodnie art. 24¹ Ustawy „większość właścicieli lokali w budynku lub budynkach położonych w obrębie danej nieruchomości, obliczana według wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej, może podjąć uchwałę, że w zakresie ich praw i obowiązków oraz zarządu nieruchomością wspólną będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.” Zgodnie z Ustawą do podjęcia takiej uchwały stosuje się przepisy art. 30 ust. 1a, art. 31 i 32 ustawy o własności lokali, tj. uchwała taka powinna zostać podjęta na zebraniu właścicieli, które powinno zostać zwołane przez spółdzielnie, a przypadku bezczynności spółdzielni, może zostać zwołane także przez każdego z właścicieli.